تاریخچه بورس سهام

جیمز ویراستار اصلی Invezz است ، جایی که وی مباحثی را از سراسر دنیای مالی ، از سهام ، پوشش می دهد ... بیشتر بخوانید.

• تاریخچه بورس اوراق بهادار
• 5 تصادف برتر بازار سهام
• درسهایی از سقوط 87

تاریخچه بورس اوراق بهادار

بورس سهام می تواند محرک قوی رشد اقتصادی یک کشور باشد. شرکت های خصوصی که عمومی می شوند می توانند سهام را به سرمایه گذاران نهادی و معمولی بفروشند. سپس شرکت ها می توانند از سرمایه افزایش یافته از فروش سهام برای تأمین بودجه راه اندازی محصول جدید یا گسترش عملیات استفاده کنند. در نتیجه ، مشاغل جدیدی ایجاد می شود که به نوبه خود باعث تحریک مصرف گرایی و سرمایه گذاری های بیشتر می شود. این چرخه ادامه دارد و کشور سال گذشته گسترش اقتصادی قابل توجهی را تجربه می کند.

امروزه ، بازارهای سهام آنقدر در زندگی روزمره ما تأثیر زیادی دارند که حرکت آن می تواند تاریخ را تغییر دهد. صحبت از تاریخ ، در این مقاله ، سالهای گذشته و وقایع مهم بازار سهام را بررسی می کنیم.

آیا به دنبال جدید ، برنامه های داغ و تجزیه و تحلیل بازار هستید؟امروز برای خبرنامه Invezz ثبت نام کنید.

بررسی اجمالی تاریخ بورس سهام

منابع متعدد دارای دیدگاه های متناقضی در مورد منشأ بازار سهام هستند. برخی می گویند که اولین بورس در قرن دوازدهم فرانسه سرچشمه گرفته است. اشخاصی که به عنوان "Curretiers de Change" شناخته می شوند ، تحت خدمات بانکهای فرانسوی ، بدهی جوامع کشاورزی را اداره و نظارت می کردند. مورخان این موضوع را به عنوان اولین نمونه کارگزاری می دانند زیرا Dultiers de Change بدهی ها را معامله می کند.

با این وجود ، اولین بازاری که شبیه بازار سهام است امروز در دهه 1600 آغاز شد. این زمانی بود که کشورهای اروپایی به سمت شرق قایقرانی کردند و جهان را کاوش کردند. در حالی که سلطنت ها برخی از اعزام ها را تأمین می کردند ، بسیاری از صاحبان کشتی برای پرداخت قایق و خدمه به سرمایه گذاران اعتماد داشتند. در عوض ، سرمایه گذاران بخشی از درآمد حاصل از اعزامی را دریافت کردند. اینگونه است که اولین شرکت بازرگانی عمومی معروف به هند شرقی هلند متولد شد.

این شرکت اوراق قرضه و سهام را به عموم مردم فروخت. هر سرمایه گذار حق داشت درصد مشخصی از سود هلندی شرقی هند را داشته باشد. تقاضا برای سهام وجود داشت زیرا این شرکت انحصار تجارت ادویه هلندی را داده بود. با این حال ، ریسک هنوز درگیر بود زیرا دزدان دریایی و هوای بد می توانند بر سودآوری تأثیر بگذارند.

با توجه به این ریسک ها، سرمایه گذاران شروع به معامله سهام در کافی شاپ ها کردند. کافی‌شاپ‌ها مانند بازار بورس امروزی نبودند، بلکه بازارهای اصلی محسوب می‌شدند زیرا سرمایه‌گذاران برای خرید و فروش سهام به این مکان‌ها رفت و آمد می‌کردند. این مغازه ها در نهایت اولین شاخص بورس و بورس را به وجود می آورند.

اول بورس

ما می توانیم تاریخ اولین بورس اوراق بهادار را به سال 1698 ردیابی کنیم. در آن زمان، جان کاستینگ با فهرست کردن قیمت سهام و کالاها، بازار را در یک کافی شاپ سازماندهی کرد. این رویه ادامه داشت تا زمانی که بورس لندن در سال 1801 تأسیس شد. به همین دلیل است که بازار سهام انگلستان از نظر بسیاری به عنوان قدیمی ترین بازار سهام جهانی شناخته می شود.

امروزه، بازار سهام بیش از 2600 شرکت را فهرست می کند که نماینده 60 کشور هستند و دسترسی میلیون ها نفر به سرمایه گذاری سهام را فراهم می کنند.

5 سقوط برتر بازار سهام

در حالی که بازار سهام می تواند ثروت عظیمی برای سرمایه گذاران ایجاد کند، می تواند کشورهای قدرتمند را نیز به زانو درآورد. در اینجا پنج سقوط بزرگ بازار سهام در تاریخ اخیر آورده شده است.

• سقوط بازار سهام 1929

سقوط بازار سهام در سال 1929 ناشی از طمع بود. قبل از فروپاشی، مردم نه به دلیل عوامل بنیادی بلکه به دلیل افزایش قیمت سهام در سهام سرمایه گذاری می کردند. کارگزاران با فروش سهام در حاشیه با نسبت 1:3 از این احساس سوء استفاده کردند. این بدان معناست که یک سرمایه گذار فقط باید به ازای هر 3 دلار سهامی که خریداری می کند، 1 دلار بپردازد. جنبه منفی معاملات حاشیه این بود که اگر سهام سرمایه گذاری شده یک سوم ارزش خود را از دست بدهد، سرمایه سرمایه گذار از بین می رود.

معاملات حاشیه قیمت ها را افزایش داد که به نوبه خود سرمایه گذاران بیشتری را جذب کرد. در نهایت، سیستم دیگر نتوانست صعود را حفظ کند و قیمت ها شروع به کاهش کردند. وحشت در 29 اکتبر 1929 به وجود آمد زیرا سرمایه گذاران از ترس سهام را رها کردند. با از دست دادن 14 میلیارد دلاری بورس نیویورک در یک روز، کل پرتفوی ها از بین رفتند.

• سقوط بازار سهام در سال 1987

ادغام شرایط جهانی منجر به این شد که میانگین صنعتی داوجونز (DJIA) بدترین روز تاریخ خود را از نظر درصد زیان متحمل شود. در 19 اکتبر 1987، همچنین به عنوان دوشنبه سیاه 1987 شناخته می شود، داو 22. 6 درصد سقوط کرد. کارشناسان به دلایل مختلف سقوط از جمله تضعیف اقتصاد ایالات متحده، کاهش شدید قیمت نفت، و اختلاف بین ایالات متحده و ایران اشاره می کنند.

• بحران مالی آسیا 1997

در تابستان سال 1997 ، بدهی تایلند به سرعت از کنترل خارج شد. سرمایه گذاران خارجی توجه کردند و اعتماد به نفس خود را به ارز کشور از دست دادند. خروج سرمایه در کشورهای همسایه مانند فیلیپین ، مالزی ، کره جنوبی و اندونزی نیز تجربه شد زیرا سرمایه گذاران بدبین شدند. در نتیجه ، بازارهای سهام بین المللی تا 60 درصد به دست آمده است.

در اواخر دهه 1990 ، مردم در تجارت اینترنت بسیار زیاد بودند. سرمایه داران سرمایه گذاری و همچنین سرمایه گذاران خرده فروشی ، بدون در نظر گرفتن اصول خود ، در شرکت های مستقر در اینترنت (DOT COM) پول دادند. تقریباً همه تصور می کردند که هر شرکتی که به صورت آنلاین کار می کند سود را به دست می آورد.

هنگامی که شرکت های فنی دل و سیسکو سهام را در مقادیر زیادی رها کردند ، حباب ایجاد کرد که شروع به ترکیدن کرد. این باعث فروش وحشت شد و طی چند ماه ، شرکت هایی با سرمایه در بازار میلیون ها دلار ارزش خود را از دست دادند. تا سال 2002 ، حباب Dot Com 5 تریلیون دلار از بین رفت.

• بحران مالی جهانی 2008

چه عواملی باعث سقوط بازار سهام در سال 2008 شد؟به زبان ساده: حرص و آز. از نظر فنی: مقررات زدایی صنعت مالی.

مقررات زدایی به بانکها اجازه می داد وام را به صندوق های تامینی بفروشند. صندوق های پرچین سپس این وام ها را در اوراق بهادار قرار داده و آنها را به سرمایه گذاران فروختند. سرمایه گذاران این اوراق بهادار تحت حمایت وام را ربودند زیرا تصور درک شده این بود که آنها عملاً هیچ خطری ندارند. این اوراق بهادار توسط شرکتهای بزرگی مانند گروه بین المللی آمریکا (AIG) تحت تعویض پیش فرض اعتباری بیمه شده است.

برای سودآوری سود ، بانک ها می خواستند بدون توجه به وضعیت اعتباری خریدار خانه ، وام های بیشتری بدهند. وام های بیشتر به معنای سود بیشتر از فروش تا صندوق های تامینی بود. صندوق های پرچین از آنجا که می توانند بیشتر به سرمایه گذاران بفروشند ، وام های بیشتری را در بر می گرفت. این چرخه تا تقریباً همه موسساتی مانند صندوق های بازنشستگی ، بانک ها و سرمایه گذاران عادی دارای اوراق بهادار تحت حمایت وام بود.

دومینوها در ژوئیه سال 2008 سقوط کردند که بازار مسکن به دلیل بیش از حد افزایش ارزش خود را کاهش داد. صاحبان خانه که نمی توانند پرداخت وام مسکن را انجام دهند ، فروش خانه های خود را دشوار کردند. هنگامی که دارندگان وام مسکن نتوانستند پرداخت کنند ، حباب بازار مسکن پشت سر هم قرار گرفت. این بحران بانکی را که در آن بانک های بزرگی مانند برادران لمان برای ورشکستگی تشکیل شده بودند ، نادیده گرفت. امواج شوک از این بحران منجر به سقوط بازار سهام در سال 2008 شد.

رویدادهای قو سیاه

رویدادهای قو سیاه در بازارهای سهام رویدادهایی است که در خارج از روز عادی معاملات اتفاق می افتد. معمولاً ، این زمانی است که نوسانات نزولی بزرگ در قیمت بازار رخ می دهد. تصادفات بازار ذکر شده در بالا نیز می تواند رویدادهای قو سیاه در نظر گرفته شود. بحران مالی سال 2008 نمونه ای کامل از یک رویداد غیر منتظره غیر منتظره است که بسیاری از سرمایه گذاران شاهد آمدن آن نبودند. سایر رویدادهای قابل توجه قو سیاه گذشته از 5 تصادف بازار ذکر شده در بالا عبارتند از:

• دوشنبه سیاه چین که در 24 اوت 2015 رخ داد.
• Brexit که تصمیم انگلیس است که از اتحادیه اروپا خارج می شود. این هنوز هم امروزه ادامه دارد و بر بازارهای اروپا تأثیر می گذارد.
• حمله تروریستی در 11 سپتامبر 2001 در نیویورک (که معمولاً تصادف یازده سپتامبر نامیده می شود) که هواپیماها به برج های دوقلوی سقوط کردند. این باعث شد NYSE و NASDAQ برای چند روز بسته شوند.

امروز 10 برتر بورس بزرگ امروز

بازارهای سهام انعطاف پذیر هستند. آنها همیشه پس از یک بحران گزاف گویی می کنند و به کسانی که ثروت خود را از دست داده اند ، شروع تازه ای را ارائه می دهند. در اینجا ده مبادله بزرگ امروز آورده شده است.

• بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE)

NYSE از مارس 2019 با بیش از 2400 شرکت ذکر شده بیش از 23 تریلیون دلار در بازار دارد. بورس اوراق بهادار نیویورک 40 ٪ از کل سرمایه جهانی بازار را تشکیل می دهد.

NASDAQ بزرگترین شرکت های فناوری آمریکا از جمله Apple (AAPL) ، Facebook (FB) و Amazon (AMZN) است. NASDAQ دارای سرمایه گذاری در بازار 11. 22 تریلیون دلار است.

• بورس اوراق بهادار توکیو (TSE)

بورس اوراق بهادار توکیو دارای سرمایه 5. 61 تریلیون دلار با حدود 2300 شرکت ذکر شده است. Nikkei 225 شاخص معیار TSE است.

• بورس سهام شانگهای

در بورس سهام شانگهای دو نوع سهام وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند تجارت کنند. سهام "A" به ارز محلی معامله می شود و سهام "B" به دلار آمریکا معامله می شود. از مارس 2019 ، بورس اوراق بهادار 5. 01 تریلیون دلار ارزش دارد.

• بورس اوراق بهادار هنگ کنگ

بورس اوراق بهادار هنگ کنگ دارای ارزش 4. 31 تریلیون دلار با بیش از 2،000 شرکت ذکر شده است. برخی از بزرگترین شرکت های ذکر شده در این مبادله عبارتند از HSBC Holdings ، Petrochina و China Mobile.

• Eurnext Amsterdam Exchange

Euronext مبادله اصلی پان اروپایی با بیش از 1300 شرکت ذکر شده و کل سرمایه در بازار 4. 27 تریلیون دلار است. شاخص های معیار معتبر آن AEX ، BEL 20 ، CAC 40 ، PSI 20 و Euronext 100 است.

ارزش کل بازار بورس لندن (LSE) 3. 97 تریلیون دلار است و بیش از 3000 شرکت در بورس دارد. برخی از بزرگ‌ترین نام‌هایی که در بورس معامله می‌کنند، بریتیش پترولیوم، گلکسو اسمیت کلاین و بارکلیز هستند.

• بورس اوراق بهادار شنژن

بورس اوراق بهادار شنژن دومین بازار مستقل فعال در چین است. اکثر شرکت های فهرست شده در بورس، مشاغل محلی هستند که قیمت آنها به یوان است. ارزش بازار آن 3. 36 تریلیون دلار است

• بورس اوراق بهادار تورنتو (TSX)

بورس اوراق بهادار تورنتو توسط گروه TMX اداره می شود و بیش از 2200 شرکت در بورس دارد. ارزش کل بازار TSX 2. 22 تریلیون دلار است.

دهمین بورس بزرگ جهان، بورس بمبئی است. ممکن است این شرکت آخرین لیست باشد، اما از نظر شرکت های بورسی با بیش از 5700 شرکت بورسی بالاترین رتبه را دارد. ارزش بازار بورس بمبئی 2. 18 تریلیون دلار است.

دیگر بازارهای قابل توجهی که موفق به کاهش نشدند، بورس فرانکفورت است که در رتبه 12 قرار دارد و بورس اوراق بهادار استرالیا که در رتبه 16 قرار دارد.

درسهایی از سقوط 87

در نهایت، علت سقوط یا فروش زیاد مهم نیست. درس این است که فروش به طور منظم اتفاق می افتد. هنگام معامله، مدیریت ریسک مهم است ... به خصوص اگر معاملات کوتاه مدت و کاهش قابل توجه می تواند حساب را از بین ببرد. اگر سهام و قیمت های بلند شروع به کاهش کردند، در یک سطح از پیش تعیین شده یا با یک روش از پیش تعیین شده خارج شوید. در حالی که ممکن است قیمت‌ها در نهایت بهبود یابند، ممکن است این کار را در بازه زمانی مورد نیاز شما انجام ندهند. سقوط سال 1987 با چندین افت کوچکتر آغاز شد که باعث می شد معامله گران کوتاه مدت قبل از فروش عمده در دوشنبه سیاه از اکثر موقعیت های خرید خود خارج شوند.

سرمایه‌گذارانی که دارای موقعیت‌های بلندمدت هستند، باید به طور مستمر از چگونگی ارزش‌گذاری سهام موجودی تهیه کنند و در نظر بگیرند که آیا سهام خود را از طریق کاهش قابل توجهی حفظ خواهند کرد یا خیر. یکی از عواملی که باید در نظر گرفت این است که وقتی قیمت سهام نسبت به درآمدی که آن شرکت ها تولید می کنند بالا باشد، خطر سقوط قابل توجه و پایدار بیشتر است. در سال 1987 قیمت سهام نسبت به درآمد آنچنان بالا نبود که منجر به بهبود نسبتاً سریع شد. پس از سقوط سال 87، قیمت سهام تا سال 2000 افزایش یافت. در سال 2000، ارزش سهام در سطوح بسیار بالایی قرار گرفت که منجر به سقوط بزرگتر و طولانی تر شد.

این نشان می دهد که در حالی که نسبت قیمت به سود بینش در مورد اینکه آیا سهام با استانداردهای تاریخی بیش از حد ارزش گذاری شده یا کم ارزش است ، این نسبت یک شاخص زمان بندی نیست زیرا سهام می تواند برای مدت طولانی بیش از حد باقی بماند یا کم ارزش باشد. همچنین نشان می دهد که حتی وقتی سهام به ظاهر کم قیمت یا عادلانه باشد ، هنوز هم می تواند فروش قابل توجهی رخ دهد.

منبع: www. multpl. com

آنچه P/E به آن کمک می کند ، ارزیابی اینکه آیا در صورت کاهش قیمت سهام ، سرمایه گذاری را انجام دهید (نمودار فوق نسبت Schiller P/E است ، که تورم را نیز در نظر می گیرد). اگر سهام از قبل کم ارزش باشد ، بیشتر احتمال دارد که در نهایت سهام به میانگین یا ارزش افزوده بازگردد و می تواند برای سود فروخته شود. اگر سهام بیش از حد بیش از حد ارزش داشته باشد ، این خطر بیشتر وجود دارد که سهام ممکن است هرگز به اوج قبلی خود نرسد ، یا سالها ، حتی ده ها سال طول بکشد تا ضررهایی را که در هنگام تصادف متحمل می شود ، بازیابی کند.

هنگام برخورد با سهام فردی ، چشم انداز آن شرکت نیز باید ارزیابی شود. یک عادلانه (یا در بعضی موارد زیاد) P/E در سهام با درآمد پایدار یا رو به رشد جذاب تر از سهام با P/E موقتاً خوب است که در آن درآمد در یک کاهش طولانی مدت است. قیمت تنها عاملی نیست که باید در نظر بگیرید. آینده درآمد نیز باید در نظر گرفته شود.

سرمایه گذاری بلند مدت نباید با معاملات کوتاه مدت اشتباه گرفته شود. معامله گران کوتاه مدت همیشه باید ضرر و زیان را به سرعت و مکانیکی در هر استراتژی خود کاهش دهند ، صرف نظر از اینکه فکر می کنند سهام ارزش دارد. سرمایه گذاران طولانی مدت ممکن است سهام خود را از بین ببرند اگر به چشم انداز آینده شرکت اعتقاد داشته باشند ، و سهام را با قیمت مناسب خریداری کردند که احتمالاً پس از اتمام تصادف از آن فراتر می رود (ممکن است ماهها یا سالها طول بکشد) و قیمت ها افزایش می یابداز نو. همانطور که گفته شد ، پرداخت قیمت بیش از حد بالا برای سهام می تواند به معنای این باشد که قیمت هرگز شکوه و یا قیمت بلند خود را بازیابی نمی کند.

معامله گران کوتاه مدت می توانند بدون در نظر گرفتن ارزش در جهت گرایش تجارت کنند اما باید از دست دادن معاملات به سرعت خارج شوند ، به خصوص اگر در دارایی بی ثبات یا بسیار سوداگرانه باشند. چنین رویکردی شانس گرفتار شدن در بخش عمده سقوط بازار را به شدت کاهش می دهد.

خط پایین

تجارت سهام مفهومی است که بیش از 400 سال قدمت دارد. در آن مدت زمان ، ما شاهد تصادفات وحشتناکی هستیم که تاریخ دنیای مدرن را تغییر داده است. با این وجود ، بازارهای سهام همیشه بهبود می یابند. فقط به ارزیابی های تریلیون دلاری ده مبادله برتر جهان نگاه کنید.