ترازنامه بانکی: دارایی ، بدهی و سرمایه بانکی

ترازنامه (بیانیه شرط ، بیانیه وضعیت مالی) یک گزارش مالی است که ارزش دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان یک شرکت را در یک تاریخ خاص ، معمولاً در پایان دوره حسابداری ، مانند یک چهارم نشان می دهد. یا یک سالدارایی هر چیزی است که می تواند برای ارزش فروخته شود. مسئولیت تعهدی است که در نهایت باید پرداخت شود ، و از این رو ، این ادعای دارایی است. حقوق صاحبان سهام در یک بانک اغلب به نام سرمایه بانکی خوانده می شود ، آنچه در هنگام فروش تمام دارایی ها باقی مانده و کلیه بدهی ها پرداخت شده است. رابطه دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان یک بانک با معادله زیر نشان داده شده است:

دارایی های بانکی = بدهی های بانکی + سرمایه بانکی

یک بانک از بدهی ها برای خرید دارایی استفاده می کند که درآمد خود را به دست می آورد. با استفاده از بدهی ها ، مانند سپرده یا وام ، برای تأمین مالی دارایی ها ، مانند وام به افراد یا مشاغل ، یا خرید اوراق بهادار با درآمد ، صاحبان این بانک می توانند از سرمایه بانکی خود استفاده کنند تا بتوانند بیش از آنچه در غیر این صورت امکان استفاده از تنها استفاده می کنند ، استفاده کنندسرمایه بانک

دارایی ها و بدهی ها بیشتر به عنوان فعلی یا بلند مدت متمایز می شوند. دارایی های فعلی دارایی است که انتظار می رود طی 1 سال به پول نقد فروخته شود یا در غیر این صورت به پول نقد تبدیل شود. در غیر این صورت ، دارایی ها طولانی مدت هستند (دارایی های غیرقانونی با نام مستعار). پیش بینی می شود بدهی های جاری ظرف 1 سال پرداخت شود. در غیر این صورت ، بدهی ها طولانی مدت است (با نام مستعار غیرقانونی). سرمایه در گردش بیش از دارایی های فعلی نسبت به بدهی های جاری است ، اندازه گیری نقدینگی آن ، به معنای توانایی آن در تحقق بدهی های کوتاه مدت است:

سرمایه در گردش = دارایی های جاری - بدهی های جاری

به طور کلی ، سرمایه در گردش باید برای تحقق بدهی های جاری کافی باشد. با این حال ، نباید بیش از حد باشد ، زیرا سرمایه در قالب دارایی های بلند مدت معمولاً بازده بالاتری دارد. بیش از دارایی های بلند مدت این بانک نسبت به بدهی های بلند مدت آن نشانه ای از پرداخت بدهی آن ، توانایی آن در ادامه به عنوان یک نگرانی است.

دارایی ها: استفاده از بودجه

دارایی ها برای این بانک درآمد کسب می کنند و شامل پول نقد ، اوراق بهادار ، وام و دارایی و تجهیزات و تجهیزات است که به آن اجازه می دهد تا کار کند.

پول نقد و معادل

یکی از اصلی ترین خدمات یک بانک ، تأمین پول نقد در صورت تقاضا است ، خواه یک سپرده گذار در حال برداشت پول باشد یا نوشتن چک ، یا مشتری بانکی که در یک خط اعتباری ترسیم می کند. یک بانک همچنین برای پرداخت صورتحساب به وجوه نیاز دارد ، اما در حالی که صورتحساب در هر دو مبلغ و زمان بندی قابل پیش بینی است ، برداشت پول توسط مشتریان نیست.

از این رو ، یک بانک باید در مقایسه با بدهی های خود برای حفظ پرداخت بدهی ، سطح خاصی از پول نقد را حفظ کند. یک بانک باید مقداری پول نقد را به عنوان ذخایر نگه دارد ، که این میزان پول در حساب بانک در فدرال رزرو (FED) است. فدرال رزرو ذخایر حقوقی را تعیین می کند ، که حداقل پول نقدی است که بانک ها باید در حساب های خود نگه دارند تا از امنیت بانکها اطمینان حاصل کنند و همچنین به فدرال رزرو اجازه می دهد تا با تنظیم سطح ذخیره ، سیاست پولی را تحت تأثیر قرار دهد. اغلب ، بانک ها برای ایمنی بیشتر ذخایر اضافی را حفظ می کنند.

برخی از بانکها ، معمولاً بانکهای کوچکتر ، در بانکهای بزرگتر نیز به نام بانکهای خبرنگار دارای حساب هستند. که معمولاً بانکهای بزرگتر هستند که اغلب از بانکهای کوچکتر وام می گیرند یا برای آنها خدمات انجام می دهند. این رابطه وام را تسریع می کند زیرا بسیاری از این بانکهای کوچکتر روستایی هستند و دارای ذخایر اضافی هستند در حالی که بانکهای بزرگتر در شهرها معمولاً کمبود ذخایر دارند.

منبع دیگر پول نقد در فرآیند جمع آوری است. هنگامی که یک بانک چک را دریافت می کند ، باید چک را به بانکی که برای پرداخت آن کشیده شده است ، ارائه دهد و پیش از این ، این چند روز طول کشیده است. امروزه ، چک ها به صورت الکترونیکی پردازش می شوند و بسیاری از انتقال وجوه به جای استفاده از چک ، بصورت الکترونیکی انجام می شود. بنابراین این دسته از پول نقد به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و احتمالاً وقتی تمام معاملات مالی در نهایت الکترونیکی شوند ، ناپدید می شوند.

معادل های نقدی یکی دیگر از دارایی های کوتاه مدت است ، به اصطلاح زیرا تقریباً معادل پول نقد هستند: سرمایه گذاری های کوتاه مدت که می توانند به عنوان پول نقد استفاده شوند یا می توانند به سرعت بدون از دست دادن ارزش به پول نقد تبدیل شوند ، مانند سپرده های تقاضا ، t-صورتحساب ، و مقاله تجاری. ویژگی اصلی ابزارهای مالی که به عنوان معادل نقدی طبقه بندی می شوند این است که آنها 3 ماه یا کمتر از بلوغ کوتاه مدت برخوردار هستند ، بنابراین ریسک نرخ بهره حداقل است ، و آنها دارای اوراق بهادار بسیار بالایی هستند یا توسط دولت صادر می شوند که می توانند چاپ کنندپول خود ، مانند قید های T صادر شده توسط دولت ایالات متحده ، بنابراین ریسک اعتباری کمی وجود دارد.

اوراق بهادار

اوراق بهادار اولیه که بانک ها در اختیار دارند ، خزانه داری ایالات متحده و اوراق قرضه شهرداری هستند. این اوراق قرضه می توانند به سرعت در بازار ثانویه فروخته شوند که یک بانک به پول بیشتری نیاز داشته باشد ، بنابراین اغلب آنها را به ذخایر ثانویه گفته می شود.

رکود بزرگ همچنین بر این واقعیت تأکید کرده است که بانک ها اوراق بهادار تحت حمایت دارایی را نیز در اختیار داشتند. بانک های ایالات متحده به دلیل ریسک خود مجاز به داشتن سهام نیستند ، اما از قضا می توانند اوراق بهادار بسیار خطرناک به نام مشتقات را در خود جای دهند.

وام

وام ها دارایی اصلی برای اکثر بانک ها است. آنها سود بیشتری کسب می کنند تا بانک ها مجبور به پرداخت سپرده ها شوند و بنابراین منبع اصلی درآمد برای یک بانک هستند. غالباً بانکها وام هایی مانند وام ، کارت اعتباری و مطالبات وام خودرو را به فروش می رسانند تا در اوراق بهادار تحت حمایت دارایی که می توانند به سرمایه گذاران فروخته شوند ، اوراق بهادار شوند. این امر به بانک ها اجازه می دهد وام های بیشتری کسب کنند و در عین حال هزینه های مبدأ و/یا هزینه خدمات را نیز در وام های اوراق بهادار کسب کنند.

وام ها شامل انواع اصلی زیر هستند:

• وام های تجاری ، که معمولاً وام های تجاری و صنعتی (C& I) نامیده می شوند
• وام املاک و مستغلات
  • وامهای مسکونی
  • وام سهام خانه
  • وامهای تجاری
  • کارت های اعتباری
  • وامهای خودکار

  بدهی ها: منابع بودجه

  بدهی ها یا سپرده های مشتری یا پولی است که بانک ها از منابع دیگر وام می گیرند تا از دارایی هایی که درآمد کسب می کنند ، استفاده کنند. سپرده ها مانند بدهی هستند زیرا این پولی است که بانک ها به مشتری مدیون هستند اما با بدهی متفاوت هستند زیرا علاوه بر این یا برداشت پول به صلاحدید سپرده گذار است نه اینکه توسط قرارداد دیکته شود.

  سپرده های قابل بررسی

  سپرده های قابل بررسی سپرده هایی هستند که سپرده گذاران می توانند پول را به خواست خود پس بگیرند. اینها شامل تمام حساب های چک است. برخی از سپرده های قابل بررسی ، مانند اکنون ، فوق العاده ، و حساب های بازار پول ، سود را پرداخت می کنند ، اما بیشتر حساب های چک بسیار کم و یا بدون بهره پرداخت می کنند. در عوض ، سپرده گذاران از حساب های چک برای خدمات پرداخت استفاده می کنند ، که امروزه نیز شامل خدمات بانکی الکترونیکی است.

  قبل از دهه 1980 ، سپرده های قابل بررسی منبع اصلی بودجه ارزان برای بانکها بودند ، زیرا آنها به این پول علاقه کم و یا پرداخت نمی کردند. اما از آنجا که انتقال پول بین حسابها آسان تر شد ، مردم شروع به قرار دادن پول خود در حساب و سرمایه گذاری بالاتری کردند و در صورت نیاز پول ، پول را منتقل کردند.

  سپرده های عدم انتقال

  2 نوع گواهی سپرده (CD) وجود دارد: خرده فروشی و بزرگ. یک سی دی خرده فروشی با کمتر از 100000 دلار است و به طور کلی به افراد فروخته می شود. نمی توان آن را به راحتی فروخت. سی دی های بزرگ برای 100000 دلار یا بیشتر هستند و بسیار قابل مذاکره هستند تا بتوانند به راحتی در بازارهای پول فرو بریزند. CD های بزرگ قابل مذاکره منبع اصلی بودجه برای بانک ها هستند.

  وام

  بانک ها همچنین پول وام می گیرند ، معمولاً از سایر بانک ها در بازار صندوق های فدرال ، به اصطلاح زیرا وجوه نگهداری شده در حساب های ذخیره خود در فدرال رزرو ، صندوق های فدرال خوانده می شوند ، و این حسابهای است که به عنوان پول اعتبار یا بدهی می شوندبین بانک ها منتقل شده است. بانکهایی که دارای ذخایر اضافی هستند ، که معمولاً بانکهای کوچکتر در جوامع کوچکتر واقع شده اند ، به بانکهای بزرگتر در کلانشهرها وام می دهند که معمولاً در ذخایر کمبود دارند.

  وام های بین بانکی در بازار صندوق های فدرال ناامن است ، بنابراین بانک ها فقط به سایر بانکهایی که به آنها اعتماد دارند وام می دهند. بخشی از دلیل رکود اقتصادی بزرگ سال 2007 - 2009 این است که بانک ها نمی دانستند که سایر بانک ها اوراق بهادار تحت حمایت وام مسکن را که در تعداد زیادی به طور پیش فرض شروع به پیش فرض می کردند ، نگه می داشتند ، بنابراین آنها وام به یکدیگر را متوقف کردند و بانک ها را مجبور به محدود کردن خود کردند. وام دادن به عموم ، که باعث کاهش عرضه پول و قرارداد اقتصاد شد.

  بانک ها همچنین از موسسات غیرقانونی ، مانند شرکت های بیمه و صندوق های بازنشستگی وام می گیرند ، اما بیشتر این وام ها به صورت توافق نامه خرید (با نام مستعار) وثیقه می شوند ، جایی که بانک به اوراق بهادار وام دهنده ، معمولاً خزانه داری می دهد ، به عنوان وثیقه برای کوتاه مدتوا م-مدتبیشتر repos ها وام های یک شبه هستند که روز بعد با بهره بازپرداخت می شوند.

  به عنوان آخرین راه حل های متری نیز می توانند از فدرال رزرو (FED) وام بگیرند ، اگرچه آنها به ندرت این کار را انجام می دهند زیرا این نشان می دهد که آنها تحت استرس مالی هستند و قادر به دریافت بودجه در جای دیگر نیستند. با این حال ، در طول یخ اعتباری در سال 2008 و 2009 ، بسیاری از بانک ها از فدرال رزرو وام گرفته اند زیرا نمی توانند در جای دیگری بودجه دریافت کنند.

  سرمایه بانکی

  بانک‌ها همچنین می‌توانند وجوه بیشتری را یا از صاحبان بانک یا اگر شرکتی است با انتشار سهام بیشتر دریافت کنند. به عنوان مثال، 19 بانک از بزرگ‌ترین بانک‌هایی که در خلال افزایش اعتبار 2007-2009 پول کمک مالی فدرال دریافت کردند، در سال 2009 با انتشار سهام، 43 میلیارد دلار سرمایه جدید جذب کردند، زیرا ذخایر آنها در پاسخ به تست استرس توسط خزانه‌داری ایالات متحده ناکافی تلقی شد. تعداد بانک ها از سال 1990 به طور مداوم کاهش یافته است، در حالی که سهم دارایی های 100 بانک بزرگ از 80٪ فراتر رفته است که 10 بانک بزرگ حدود 60٪ از این دارایی ها را در اختیار دارند.(منبع: فدرال رزرو)

  حساب T ساده شده برای بانک های تجاری

  ترازنامه یک بانک را می‌توان با یک حساب T نیز نشان داد که اغلب در کتاب‌های درسی حسابداری برای تأکید بر اینکه بدهی‌ها و اعتبارات باید تعادل داشته باشند، استفاده می‌شود، جایی که در سمت چپ لیست بدهی‌ها و سمت راست لیست اعتبارات است. در حسابداری دارایی ها به عنوان بدهی و بدهی و حقوق صاحبان سهام که در این مورد سرمایه بانکی است به عنوان اعتبار طبقه بندی می شوند.(اگرچه فهرست کردن دارایی‌ها به عنوان بدهی و بدهی به عنوان اعتبار خلاف واقع به نظر می‌رسد، اما طبقه‌بندی دلخواه است، زیرا تنها هدف بدهی‌ها و اعتبارات در حسابداری این است که مجموع این 2 مورد باید برابر باشد. این به جلوگیری یا اصلاح بسیاری از ورودی‌ها و سایر حسابداری‌ها کمک می‌کند. اشتباهات.) دو طرف حساب T باید برابر باشند. به عبارت دیگر، مقدار سمت چپ باید با مقدار سمت راست برابر باشد. در زیر یک نسخه ساده شده از یک حساب T برای یک بانک معمولی است که اطلاعات ارائه شده در بالا را خلاصه می کند:

  • پول نقد و معادل
  • خزانه داری آمریکا
  • اوراق قرضه شهرداری
  • اوراق بهادار با پشتوانه دارایی
  • وام
    • وام های تجاری ، که معمولاً وام های تجاری و صنعتی (C& I) نامیده می شوند
    • وام املاک و مستغلات
      • وامهای مسکونی
      • وام سهام خانه
      • وامهای تجاری
      • کارت های اعتباری
      • وامهای خودکار
      • سپرده های قابل بررسی
      • سپرده های غیرمعامله
      • استقراض از سایر بانک ها
      • سرمایه بانکی

      قوانین جدید حسابداری برای ارزش گذاری دارایی ها

      سرمایه بانک (= کل دارایی ها - کل بدهی ها) ارزش خالص بانک است. با این حال، تغییرات اخیر حسابداری، تعیین ارزش خالص واقعی یک بانک را دشوارتر کرده است.

      بانک ها در اوایل سال 2009 زمان سختی را پشت سر گذاشتند. رکود اقتصادی بزرگ باعث پیش فرض های بسیاری در وام ، کارت های اعتباری و وام های اتومبیل شده است و آنها را مجبور به افزایش ذخایر ضرر وام خود کرده و بسیاری از اوراق بهادار تحت حمایت دارایی را که بر اساس آنها نگه داشته اند ، کاهش می دهند. این وام هادر نتیجه ، بانک ها متحمل خسارات عمده ای شدند. یکی از مهمترین عوامل این ضررها به این دلیل بود که اوراق بهادار تحت حمایت دارایی که هنوز توسط بانک ها نگهداری می شدند ، باید طبق قوانین مارک به بازار ارزش قائل شوند و از آنجا که هیچ کس در حال خرید این اوراق بهادار سمی نبود ، ارزش مارک به بازار آنها بودخیلی کم.

      در صورت کاهش ارزش بازار بدهی آنها ، بانک ها همچنین می توانند درآمد خود را در کتاب های خود ثبت کنند. این کمک هزینه وجود دارد زیرا آنها می توانند بدهی خود را در بازار خریداری کنند ، بنابراین بدهی خود را برای بخشی از ارزش چهره آن کاهش می دهند. با این حال ، منتقدین خاطرنشان كردند كه اگر بانكی پولی برای خرید بدهی خود نداشته باشد ، هنوز هم می تواند ارزش كاهش یافته را به عنوان درآمد ثبت كند ، حتی اگر بانك هنگام بالغ شدن بدهی مجبور شود مدیر اصلی را بازپرداخت كند.

      Citigroup نمونه خوبی از میزان قوانین حسابداری جدید می تواند درآمد گزارش شده توسط یک بانک را تغییر دهد. مطابق این مقاله بلومبرگ ، سود 1. 6 میلیارد دلاری گزارش شده توسط سیتی گروپ طبق قوانین جدید حسابداری برای سه ماهه 1 ST در سال 2009 ، طبق قوانین قدیمی حسابداری به 2. 5 میلیارد دلار ضرر کاهش یافته است. از این رو ، Citigroup با تغییر قوانین حسابداری از 4. 1 میلیارد دلار به دست آورد!