یکی از دلایل متعددی که یک شرکت تصمیم می گیرد از یک روش چابک پیروی کند، اجتناب از هزینه های مدیریت پروژه و زمان زیادی است که در برآوردهای دقیق و مدیریت وظایف مربوط می شود. مشکل این است که اکثر شرکت ها می خواهند چابک باشند در حالی که هنوز تخمین دقیقی برای تاریخ راه اندازی خود دارند.
این اهداف ناسازگار هستند. یا تلاش زیادی برای مدیریت پروژه و تخمین کار برای به دست آوردن تخمین دقیق می‌کنید، یا زمان و تلاش زیادی را برای مدیریت پروژه صرف نمی‌کنید و تخمین‌های شما بد خواهد بود. بله، منطق گاهی اوقات می تواند خشن باشد.
این یکی از دلایلی است که چرا روش چابک از مکانیسم‌های دیگری برای کمک به راه‌اندازی با دقت بیشتر استفاده می‌کند. یکی از آنها پیگیری کارهایی است که باید انجام شود و استفاده از نمودارهای سوختگی برای تجسم روندها. یکی دیگر از موارد این است که کار را به دوی سرعت تقسیم کنید و ویژگی ها را با سرعتی ثابت تر ارائه دهید. همچنین استراتژی قیچی معروف برای حذف ویژگی‌های غیر حیاتی برای رسیدن به تاریخ عرضه وجود دارد.
با این حال، کل روش چابک به سیستم اشاره شما و استراتژی شما با اشاره کردن بستگی دارد. و اگر سیستم اشاره شما قوانین روشنی نداشته باشد و تیم به طور مداوم امتیاز ندهد، همه استراتژی های دیگر از بین می روند و شکست می خورند. نه تنها این، بلکه یک نقطه اصطکاک مهم بین اعضای تیم خواهد بود، و آنها در تلاش هستند تا با برآوردهای یکدیگر و منظورشان موافقت کنند.
در اینجا چند چیز است که من در طول زمان یاد گرفته ام و به ما کمک کرده است تا ثبات بیشتری داشته باشیم و درد را از تخمین ها دور کنیم.
دنباله ای را اتخاذ کنید برای تخمین زدن، ابتدا باید از تیم خود بخواهید که با طیف وسیعی از اعداد مورد استفاده موافقت کند. تمرین‌کنندگان چابک تمایل دارند از جناح‌بندی‌ها، محدوده‌های تنگ و توالی‌های خطی اجتناب کنند. همه این‌ها باعث سوگیری‌های متفاوتی در تیم می‌شود و می‌تواند تخمین‌ها را به‌طور قابل توجهی تغییر دهد.
متداول‌ترین دنباله‌هایی که برای اشاره به کار می‌روند، اعداد اول + 1 و اعداد فیبوناچی هستند. هر دو دنباله‌ای هستند که منحصراً از اعداد طبیعی ساخته شده‌اند و نمایه‌ای عالی ارائه می‌دهند که به وظایف کوچکتر با سطوح دشواری مختلف اجازه می‌دهد تا اعداد کوچک‌تری به آنها نسبت داده شود، در حالی که به کارهای سخت‌تر اجازه می‌دهد اعدادی را دریافت کنند که به وضوح آنها را از بقیه متمایز می‌کند.
اعداد اول +1 ما آن را اعداد اول +1 می نامیم زیرا عدد 1 از نظر فنی یک عدد اول نیست، اما وجود آن برای تخمین شما کمک می کند. دنباله به این صورت است:
1، 2، 3، 5، 7، 11، 13، 17، 19، 23، 29، …
اعداد فیبوناچی این دنباله اغلب در طبیعت یافت می شود ، و از اعداد طبیعی تشکیل می شود که از 0 شروع می شود (اما ما از این عنصر دنباله برای اشاره استفاده نمی کنیم) و 1. تعداد زیر از دنباله شامل افزودن این دو استاعداد قبلیبه نظر می رسد این:
0 ، 1 ، 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 8 ، 13 ، 21 ، 34 ، 55 ، 89 ، 144 ،…
دنباله عملی فقط به این امر تبدیل می شود:
1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 8 ، 13 ، 21 ، 34 ، 55 ،…
متوجه خواهید شد که در ابتدا شماره های نخست پیشرفت کمتری دارند ، با 11 شماره اول آن در دنباله زیر 29 است در حالی که شماره یازدهم در دنباله فیبوناچی عملی 144 است.
تصمیمی که در آن دنباله ای برای استفاده در درجه اول ذهنی است ، و فیبوناچی برای ما عالی عمل کرده است. با این حال ، من می بینم که بسته به نحوه ساخت شما سیستم اشاره گر و نحوه تنظیم دقت تخمین های خود ، شماره های اصلی +1 یک استراتژی بهتر است.
اولویت من نسبت به دنباله عملی فیبوناچی عمدتاً به این دلیل است که با تهاجمی تر پیشرفت می کند و درگیری ها را کاهش می دهد. فاصله بین 5 تا 8 (فیبوناچی) از 5 تا 7 (نخست) مهمتر است. با شماره های اصلی ، شما برخی از موارد عجیب و غریب دارید ، مانند دلتا بین اعداد موجود در پیشرفت ، خود پیشرفت نیست و اصطکاک را به بحث های پیچیده اضافه می کند. به عنوان مثال. آیا این وظیفه 11 یا 13 امتیاز است؟با فیبوناچی بحث بین 8 تا 13 است.
هر سمی را انتخاب کنید ، حتماً با آن بچسبید. هیچ چیز خوبی از تعویض دنباله اتخاذ شده پس از شروع پروژه نخواهد بود.
اگر تیم شما باید حدس بزند که 1 یا 3 به معنای استفاده از اعداد برای تعریف پیچیدگی یک کار نیست ، معنی این شماره ها را تعریف کنید. این اعداد مقیاس دشواری را نشان می دهند و اگر این مقیاس سازگار نباشد ، هر تعداد در خدمت خواهد بود.
با این حال ، من می فهمم که ماهیت پیچیده تخمین زمان لازم برای ارائه یک کار در چنین زمینه ای بسیار پیچیده مانند مهندسی نرم افزار است. بسیار مکرر است که یک تخمین که یک کار 1 ساعت طول می کشد به پایان می رسد 2. به همین دلیل ، ما یک فرمول برای تفسیر مقیاس ایجاد کردیم که ماهیت نسبتاً نادرست تخمین وظایف را در نظر می گیرد:
اگر نقطه = 1 باشد ، پس
یا به عبارت دیگر: شماره نقطه تعیین می کند که کار باید حداقل تعداد ساعت ها را انجام دهد و تا آن تعداد را در ساعت دو برابر کند. اگر عدد 1 باشد ، کار از 0 تا 2 ساعت در هر جایی طول می کشد.
1 امتیاز به وظایفی داده می شود که از 0 تا 2 ساعت در هر جایی طول می کشد. 2 امتیاز به وظایفی داده می شود که از 2 تا 4 ساعت در هر مکانی طول می کشد. 3 امتیاز به وظایفی داده می شود که از 3 تا 6 ساعت در هر مکانی طول می کشد. 5 امتیاز به وظایفی که از 5 تا 10 ساعت در هر جایی طول می کشد ، داده می شود. 8 امتیاز به وظایفی داده می شود که از 8 تا 16 ساعت در هر جایی طول می کشد.…
قوانین واضح را برای اشاره به همان روش تعریف کنید ، شما از یک حیاط استفاده نمی کنید تا اندازه یک دانه ماسه را دقیقاً اندازه گیری کنید ، نمی خواهید اندازه وظایف خود را در ماه ها ، هفته ها یا حتی روزها اندازه گیری کنید. استفاده از مقیاس اشتباه برای اندازه گیری کار منجر به اشتباهات ناخالص در برآوردها خواهد شد. ساعت ها یا دقیقه ها را بچسبانید و مطمئن شوید که هیچ کس نمی تواند کارهایی را ایجاد کند که نیاز به استفاده از روزها ، هفته ها یا ماه ها برای اندازه گیری آن داشته باشد. این بدان معنا نیست که شما نمی توانید پروژه ای داشته باشید که بیش از یک روز طول بکشد ، بلکه این است که هیچ کار واحدی در لیست شما برای تکمیل پروژه در هر چیزی غیر از ساعت و دقیقه اندازه گیری نمی شود. اگر وظیفه ای را که زمان بیشتری از 10 ساعت طول می کشد ، شناسایی کرده اید ، کافی است کار را به چندین کار فرعی که کمتر از 10 ساعت طول می کشد ، بشکنید.
با تقسیم یک کار ، شما مجبور هستید در مورد جزئیات کار و نحوه تقسیم آن اطلاعات بیشتری کسب کنید. این یک فرصت عالی برای شفاف سازی سؤالات ، برنامه ریزی و اجازه دادن به اعضای دیگر تیم برای به اشتراک گذاشتن بار و ارائه کار اصلی زودتر است.
در اینجا در شرکت های Expensial ، ما به کارتها اجازه می دهیم که بیش از 5 امتیاز موجود باشد در صورت استفاده از آنها به عنوان یک مکان نگهدارنده در حالی که این کار در انتظار است که به کارهای کوچکتر تقسیم شود. هیچ کارت با بیش از 5 امتیاز نمی تواند قبل از تقسیم به کارهای کوچکتر کار کند ، و خوب است اگر زیربخش باعث شود تعداد امتیازات بالاتر از اصلی باشد (به عنوان مثال ، 13 امتیاز کار 20 امتیاز به ارزش کارت تولید می کند)واد
به جای گذراندن 1 ساعت در هفته بحث در مورد کارتها ، از بحث های طولانی در مورد اشاره خودداری کنید ، ما به صورت ناهمزمان اشاره می کنیم. هر یک از اعضای تیم به سیستم مدیریت وظایف ما می رود و با تخمین های خود نظر خود را به کار اضافه می کند. هنگامی که همه تخمین های خود را مطرح کردند ، رهبر تیم وارد می شود و نظر اکثریت را به عنوان تخمین برای آن کار تصویب می کند اگر کل تیم در همان توپ باشد. بحث در مورد اشاره فقط درصورتی اتفاق می افتد که دلتا بین بزرگترین برآورد و کمترین تخمین بیشتر از 1 باشد. به عنوان مثال: اگر تخمین های یک کار 1 ، 2 ، 1 ، 1 ، 2 باشد ، ما با 1 می چسبیم. اگر تخمین های مربوط به یک کار 1 ، 2 ، 2 ، 3 باشد ، ما می خواهیم در مورد آن بحث کنیم ، برخلاف انجام 2. اختلافات بزرگ نشان می دهد که یک یا چند عضو تیم کاملاً دامنه کار را درک نکرده اند، و یک بحث در اطمینان از رسیدگی به این موضوع و برآورد دقیق تر به کار کمک می کند.
انتظار ندارید که از یک تیم مدیریت پروژه استفاده کنید تا از تخمین و تهیه کار برای تیم مهندسین خود مراقبت کند ، انتظار ندارید که این تخمین ها دقیق باشند. آنها نخواهند بود ، و هیچ کاری نمی توانید در مورد آن انجام دهید. به همین دلیل ما اجازه می دهیم در پایان ، برآورد زمان بین دو نقطه مختلف (به عنوان مثال ، 2 و 3 ، 3 و 5 و غیره) در پایان ، سیستم اشاره گر به شما کمک می کند تا بیش از زمان تحویل پیچیدگی را ارزیابی کنید و بیشترین کمک را خواهید کردوقتی باید هنگام نزدیک شدن به مهلت ها ، کار را در اولویت قرار دهید. برای استارتاپ های چابک ، این تنها چیزی است که شما برای تهیه یک محصول از زمین نیاز دارید و راه اندازی آن همه چیز برای یک راه اندازی است. هیچ پولی برای برنامه ریزی یا مهندسی وجود ندارد. اعطا می شود که این دو منجر به پرتاب ، هر چه بیشتر در این مراحل بمانید ، بیشتر طول می کشد تا شرکت شما سود کسب کند.
ما هم در یک سفر هستیم. سیستم اشاره گر ما به صورت سنگ نوشته نشده است ، و ما همیشه به دنبال راه هایی برای بهبود روش های خود هستیم. نظر شما در این مورد چیست؟من کنجکاو هستم که بشنوم که چگونه با این مسائل در شرکت خود برخورد می کنید و چه نوع نتیجه ای را به دست آورده اید. بیایید در بخش نظرات صحبت کنیم!
