امسال هیچ شباهتی در تاریخ اخیر نداشته است. همه‌گیری ویروس کرونا صنعت کالاها را متحول کرده، زنجیره تامین را مختل کرده و تقاضا را کاهش داده است.
عملکرد در بخش کالاها متفاوت بوده است، برخی از آنها - مانند فلزات و کشاورزی - اثراتی را تجربه می کنند که احتمالاً زمانی که اقتصاد شروع به احیا می کند کوتاه مدت خواهد بود. در برخی دیگر، پیامدهای همه گیر می تواند پیامدهای ماندگارتری داشته باشد، زیرا هرج و مرج COVID-19 ضعف های موجود یا نیاز به تغییرات ساختاری را آشکار کرده است.
صنایع برق و حمل و نقل به ویژه در زمانی که کاهش تقاضای هیدروکربن در افق چشمگیر است، ضربه شدیدی خورده است که منجر به یک لحظه مهم برای سیاست گذاران، جریان های تجاری و شرکت های انرژی در سراسر جهان می شود.
در حالی که آب و هوای کنونی چالش برانگیز است، فرصت‌هایی را ایجاد می‌کند و دو تحول در هم تنیده - تمرکز روزافزون بر ESG و فناوری به سرعت در حال تکامل - عوامل کلیدی در ایجاد تغییر هستند.
در طول این مدت، بارها از من پرسیده شده است که "پاندمی چه تاثیری بر انتقال انرژی خواهد داشت؟"و "صنعت کالاها در آینده چگونه خواهد بود؟"
البته پاسخ‌ها ساده نیستند، به‌ویژه زمانی که پیامدهای ESG را در نظر بگیریم، که ما در S& P Global در هر یک از بخش‌های خود می‌بینیم. اما در اینجا دیدگاه من از طریق پنج موضوع کالایی برای تماشا در حالی است که به سمت سال 2021 حرکت می کنیم.
1. The path of energy transition
همه‌گیری ویروس کرونا نه تنها عرضه، تقاضا و قیمت انرژی در کوتاه‌مدت را تغییر داده است، بلکه تا حدودی مسیر بلندمدت آنها را نیز تغییر داده است.
بحث هایی در مورد اینکه آیا ویروس کرونا انتقال انرژی را تسریع می کند یا خیر وجود دارد. S& P Global Platts Analytics معتقد است، در حالی که ویروس کرونا تقاضای بلندمدت جهانی نفت را به میزان 2. 5 میلیون بشکه در روز کاهش داده است، این برای به جلو بردن سال اوج تقاضا برای نفت که ما برای اواخر دهه 2030 پیش بینی می کنیم کافی نیست.
علاوه بر این، در حالی که پیش‌بینی می‌شود این همه‌گیری انتشار CO2 در بخش انرژی را به میزان 27. 5 گیگاتن در طول سال‌های 2020-2050 کاهش دهد - معادل تقریباً یک سال کامل انتشار - بیش از 10 برابر این کاهش برای برآورده کردن سناریویی که در آن گرمایش جهانی به محدود شده است مورد نیاز است. 2 درجه تا سال 2050.
به طور خلاصه، هم برای تقاضا و هم برای عرضه بلندمدت جهانی نفت، تأثیر ویروس کرونا یک گام قطعی است، اما نه یک تغییر.
با نگاهی به سال 2050، و با ادامه رشد تقاضای جهانی برای انرژی، تمرکز گسترده‌ای بر انرژی‌های تجدیدپذیر/پاک خواهد بود، اما سوخت‌های فسیلی همچنان بخش عمده انرژی را تامین میکنند. با این حال، این انتظار وجود دارد که طرح‌های احیای سبز، که توسط دولت‌های ملی به‌دنبال چرخش به سمت کربن زدایی و پایداری در زمان خروج از بحران اجرا شده‌اند، می‌توانند وضعیت بازی را تغییر دهند.
2. Reducing and valuing carbon
بازارها و فناوری های موجود به تنهایی برای رسیدن به اهداف صفر خالص در دهه های آینده کافی نیستند. مسیرهای بین بخشی برای بی طرفی آب و هوا باید شامل بهره وری انرژی، برق رسانی، هیدروژن پایدار، سوخت های زیستی پیشرفته و جذب کربن باشد.
بر اساس توافق پاریس، کشورهای بیشتری باید اهداف کربن را اتخاذ کنند، فرآیندهای فشرده CO2 را حذف کنند و پایداری را تشویق کنند. این نیاز به قیمت جهانی کربن برای درک تصویر گسترده‌تر را ایجاد می‌کند.
برخلاف سایر جهش‌های تکنولوژیکی لازم برای تکامل بازارهای جدید، قیمت‌گذاری کربن وسیله‌ای اثبات شده برای ایجاد انگیزه راه‌حل‌های کم کربن است. در حالی که تولید برق تا کنون عرصه اصلی قیمت‌گذاری کربن بوده است، با نگاهی به آینده، باید در نظر داشته باشیم که مصرف زغال سنگ پس از سال 2021 کاهش خواهد یافت. بنابراین، ما باید شناسایی کنیم که آیا فرآیندهای حمل‌ونقل، صنعتی و کشاورزی می‌توانند به مولد نهایی کربن تبدیل شوند یا خیر. کاهش می دهد.
هیدروژن به دلیل فراوانی منابع تامین و کاربرد وسیع آن می تواند نقش کلیدی ایفا کند. پتانسیل گسترده برای انرژی های تجدید پذیر جهانی را می توان از طریق الکترولیز برای تولید این حامل انرژی صفر کربن، برای تزریق به شبکه های گاز، برای سلول های سوختی، و برای کاربردها از تولید برق گرفته تا گرمایش صنعتی و خانگی به کار گرفت.
ایجاد خطوط تامین هیدروژن در سال 2021 حیاتی خواهد بود و پروژه هایی که روش های مختلف حمل و نقل را توسط کشتی، کامیون یا خط لوله آزمایش می کنند. برای اینکه این بازارها مقیاس شوند، به سیاست‌گذاران دولت‌ها برای کاهش هزینه‌ها نیاز داریم. پیشرفت‌های مشابهی در فن‌آوری جذب و ذخیره‌سازی کربن مورد نیاز خواهد بود که در ساخت به اصطلاح «هیدروژن آبی» استفاده می‌شود، که برخلاف «هیدروژن سبز» از سوخت‌های فسیلی مانند گاز طبیعی تولید می‌شود. این بخش عمده عرضه موجود را تشکیل می دهد و احتمالاً مسیری را برای آن شرکت های پذیرنده اولیه فراهم می کند.
اروپا یک طرفدار پیشرو است ، با یک استراتژی بلندپروازانه هیدروژن ، پروژه های پشتیبانی و توسعه مقررات ، زیرا می خواهد تا سال 2024 6 گیگاوات ظرفیت الکترولیز را ایجاد کند. 2021 ، حمایت از قیمت کربن و کاهش بالقوه شکاف قیمت بین هیدروژن معمولی و تجدید پذیر.
3. Commodities supercycle 2.0
بسیاری از این فن آوری های انرژی پاک در طی چند سال آینده نیاز به سرمایه گذاری های قابل توجهی دارند. بانک های مرکزی نرخ بهره فوق العاده کم را به عنوان بخش مهمی از سیاست های پولی در جهت بهبودی تعیین می کنند. این ممکن است به آن فن آوری های انرژی پاک کمک کند تا اولین سرمایه گذاری خود را پیدا کنند ، در حالی که ما می بینیم که شرکت هایی که استانداردهای ESG را عملی می کنند توسط سرمایه گذاران خود جبران می شوند.
ساخت سوپر چرخه کالای بعدی شاید در سال 2021 و بعد از آن در حال سقوط باشد ، اما با توجه به بسیاری از احتیاط ها ، که باعث می شود این چرخه تا حدودی متفاوت از آنچه پس از کاهش قیمت قبلی مشاهده می شود ، متفاوت باشد. تقاضای نفت نسبتاً قیمتی غیرقانونی و بسیار پاسخگوتر از تغییر روند در مورد درآمد و با تمدید - محرک اجتماعی ، مشوق های مالیاتی و سایر رانندگان اقتصادی است.
به همین ترتیب ، سرعت بهبود اقتصادی بسیار مهم است. اقتصاد جهانی در آوریل 2020 از پایین ترین نقطه خود بهبود یافته است ، اما به احتمال زیاد به سطح 2019 نمی رسد تا قبل از سه ماهه سوم سال 2021. علاوه بر این ، پیش بینی می کنیم تولید ناخالص داخلی جهانی امسال 3. 8 ٪ قرارداد خواهد داشت ، در مقایسه با 0. 1 ٪انقباض در طول بحران مالی جهانی 2009 ، ایجاد سر و صدا بیشتر.
با این حال ، برخی از اعتراضات صعودی وجود دارد ، با این حال ، با یک دلار ضعیف تر آمریکا و واکسن احتمالی کرونوویروس که در کوتاه مدت پشتیبانی می کند ، در حالی که به اصطلاح صندوق های بازیابی سبز که توسط اتحادیه اروپا رونمایی شده است (225 میلیارد یورو اختصاص به انتقال انرژیطی سه سال آینده در ماه ژوئیه) ، ایالات متحده (یک برنامه انتقال انرژی 2 تریلیون دلاری تحت دولت بایدن) ، و چین (جزئیات بیشتر در برنامه پنج ساله چهاردهم در Q1 2021 پیش بینی می شود) برخی از شناورهای بلند مدت را ارائه می دهند.
نکته جالب این است که دولت چین تغییر جدیدی در بسته محرک پنج ساله مبتنی بر زیرساخت های سنتی خود با تمرکز بر 5G، مراکز داده، هوش مصنوعی، اینترنت صنعتی و زیرساخت شارژ EV دارد. این امر ساخت شبکه های داده و ارتباطات مورد نیاز برای پشتیبانی از تولید هوشمند و شهرهای هوشمند با شبکه های حمل و نقل و انرژی مبتنی بر اینترنت را تسریع خواهد کرد. هدف از این کار تقویت اقتصاد است که اقتصاددانان S& P Global پیش‌بینی میکنند در سال 2020 3. 8 درصد کاهش یافته است و در سال 2021 تنها 1. 5 درصد در مقایسه با سال 2019 رشد خواهد کرد.
4. Innovative disruption: 5G and AI
فن‌آوری‌های مخرب در سال‌های آتی، به‌ویژه در زمینه انتقال انرژی، نقش تحول‌آفرین فزاینده‌ای ایفا خواهند کرد. با فراگیر شدن 5G، هوش مصنوعی، کلان داده، بلاک چین، اندازه‌گیری هوشمند و اینترنت اشیا، پتانسیل بسیار زیادی برای تغییر نحوه و زمان تولید انرژی، نحوه انجام معاملات و نحوه مصرف داده‌ها و عمل کردن بر اساس آن دارند.
امسال S& P Global Platts با Blocklab، شرکت تابعه بلاک چین بندر روتردام، برای راه اندازی Distro Energy شریک شد. این یک بازار انرژی با فرکانس بالا و غیرمتمرکز است که از هوش مصنوعی و فناوری دفتر کل توزیع‌شده بلاک چین استفاده می‌کند تا مصرف‌کنندگان انرژی در بندر را قادر می‌سازد تا با تجارت انرژی تجدیدپذیر از انرژی خورشیدی و باتری، مصرف انرژی خود را مدیریت کنند.
اسکله نوآوری در بندر روتردام، جایی که پروژه توزیع انرژی پلاتس در آن قرار دارد
در دو ماه پس از راه اندازی، مصرف کنندگان هزینه های خود را 11 درصد کاهش دادند، در حالی که تولیدکنندگان انرژی های تجدیدپذیر شاهد بهبود 14 درصدی در درآمد خود بودند. اگرچه این یک طرح آزمایشی کوچک است، اما پتانسیل هیجان انگیزی برای گسترش گسترده تر دارد.
ما به طور فزاینده ای شاهد تقاضا برای تجزیه و تحلیل داده های بلادرنگ برای بهینه سازی تولید و کاهش هزینه ها در میان شرکت کنندگان در صنعت هستیم. اما برای اینکه این فناوری‌ها واقعاً متحول شوند، نه تنها در امتداد زنجیره‌های ارزش انرژی فردی - از تولید تا توزیع و مصرف - بلکه در سراسر آنها، جایی که سیستم‌های انرژی نفت، گاز، زغال‌سنگ و برق به یکدیگر متصل می‌شوند، باید عمل کنند.
5. The future of unilateralism
قرنطینه های جهانی شتاب بیشتری برای «جهانی شدن» فراهم کرده است، زیرا کسب و کار و دولت ها تلاش می کنند تا جایی که ممکن است زنجیره های تأمین جهانی را «بازسازی» کنند، وابستگی به واردات و صادرات را کاهش دهند و بر بازارهای داخلی تمرکز کنند.
در نتیجه ، امنیت غذایی برای سال 2021 موضوع اصلی خواهد بود ، در نتیجه صادرکنندگان که قبلاً منابع خروجی را در سال 2020 مهار کرده اند ، هنوز به دنبال تأمین تقاضای داخلی و حفظ ثبات قیمت داخلی هستند. کارشناسان بر این باورند که ، در حالی که کمبود مواد غذایی و دانه وجود ندارد ، چندین عامل باعث ایجاد اضطراب در بین خریداران شده است. این امر با انباشت ذخایر دانه در سال 2020 توسط خریداران ایالتی در چین ، خاورمیانه ، ترکیه ، آسیای جنوب شرقی و آفریقا برجسته شد: در بعضی مواقع برخی مجبور به فروش دانه های وارداتی با ضرر در بازارهای داخلی بودند تا قیمت مواد غذایی را محدود کنند.
بازگشت چین به عنوان یک نیروی اصلی در بازارهای جهانی ذرت و سویا ممکن است یک عامل صعودی بیشتر به احساسات اضافه کند ، زیرا بازگرداندن جمعیت گراز تحت تأثیر شیوع آنفولانزای خوکی 2018 می تواند سهمیه واردات ذرت کشور را از 7 میلیون سال 2020 افزایش دهدMT
آژانس هایی مانند سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل پیش بینی کرده اند که افزایش قیمت ها ، همراه با تلاطم اقتصادی ، کشورهای کم درآمد را در موقعیتی نامطلوب قرار می دهند و امنیت غذایی را بیشتر تضعیف می کنند.
برای ادامه خواندن باید با ما وارد شوید یا با ما ثبت نام کنید.
انجام این کار رایگان و آسان است. لطفاً از دکمه زیر استفاده کنید و ما در صورت تکمیل شما را به اینجا باز خواهیم گشت.
