در این آغاز سال جدید، ممکن است به این فکر کنید که آیا برنامه‌ها و ابتکارات شما بازده سرمایه‌گذاری خوبی را فراهم می‌کنند، یا بودجه شما چگونه ممکن است بهتر خرج شود. در بخش‌های غیرانتفاعی و دولتی در سراسر استرالیا، ارزش پول و نحوه ارزیابی آن اهمیت پیدا کرده است. تعیین اینکه آیا برنامه‌ها یا فعالیت‌ها ارزشی برای پول دارند یا خیر، به یک سیاست ضروری تبدیل شده است و اغلب یک هدف مهم ارزیابی برنامه است.
مفهوم ارزش برای پول گاهی اوقات قابل بحث است. معمولاً شامل ارزیابی هزینه اجرای برنامه، کارایی آن (خروجی هایی که برای ورودی های خود به دست می آورد) و اثربخشی آن (میزان دستیابی به نتایج برنامه ها) است.
مقاله اخیر BetterEvaluation که توسط فریدا فلمینگ نوشته شده است، شش روش اصلی را که می توان برای ارزیابی ارزش پول مورد استفاده قرار داد، شناسایی می کند. هر رویکرد دارای مزایا و محدودیت هایی است و رابطه بین هزینه ها و منافع را به روشی خاص بررسی می کند. مقاله کامل را می توانید در اینجا ببینید.
1. تحلیل اثربخشی هزینه (تحلیل CE). این رویکرد شامل ارزیابی دو یا چند گزینه، بر اساس هزینه‌ها و نتایج (اثرات) نسبی در رسیدن به یک هدف خاص است. می توان از آن هنگام مقایسه برنامه هایی که هدفشان دستیابی به یک هدف است استفاده کرد. با این حال، نمی‌تواند جایگزین‌ها را با اهداف مختلف مقایسه کند، یا ارزیابی کلی از ارزشمند بودن یک برنامه به معنای مطلق انجام دهد.
2. تحلیل سودمندی هزینه (تحلیل CU). این نوع ارزیابی از دو یا چند گزینه استفاده می کند و هزینه آنها را با ارزش آنها مقایسه می کند. معمولاً زمانی استفاده می شود که ارزیاب نیاز به در نظر گرفتن ترجیحات فردی داشته باشد. تجزیه و تحلیل CU می تواند به تعداد زیادی از نتایج بالقوه منجر شود. با این حال، بازتولید نتایج در میان ارزیاب‌های مختلف به دلیل روشهای گاه متضاد مورد استفاده برای برآورد وزن‌های اهمیت، اغلب دشوار است.
3. تجزیه و تحلیل سود هزینه. تجزیه و تحلیل سود هزینه ارزیابی گزینه های دیگر با شناسایی هزینه و مزایای هر گزینه از نظر پول و تنظیم زمان است. از این روش می توان برای شناسایی اینکه آیا یک دوره عمل به معنای مطلق ارزشمند است ، استفاده شود. یعنی اینکه آیا هزینه ها از مزایا فراتر می روند. بهتر است در شرایطی استفاده شود که بیشتر مزایا را می توان به مقادیر پولی تبدیل کرد یا وقتی که نمی توانند تبدیل شوند بی اهمیت هستند یا در بین گزینه های مورد نظر مشابه هستند. انجام تجزیه و تحلیل سود هزینه نیاز به مهارت های تخصصی قابل توجهی دارد.
4- بازده اجتماعی سرمایه گذاری (SROI). این رویکرد شامل اندازه گیری هزینه های اجتماعی ، محیط زیست و اقتصادی و مزایا است. مانند تجزیه و تحلیل سود هزینه ، SROI می تواند هنگام مقایسه برنامه ها با اهداف مختلف یا در بخش های مختلف استفاده شود. محدودیت این روش این است که داده های هزینه را می توان مورد اختلاف قرار داد زیرا ارزیاب های مختلف ممکن است از روشهای متناقض برای استخراج ارزش استفاده کنند. جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها بسیار وقت گیر است ، بنابراین بهتر است به عنوان یک روش ارزیابی گسسته و نه در یک روش روش مختلط انجام شود.
5- همبستگی رتبه در مقابل تأثیر. این روش امکان سنجش نسبی ارزش پول را در یک نمونه کارها از ابتکارات فراهم می کند. این روش می تواند به تعیین مقایسه بین گزینه ها با اهداف مختلف کمک کند. این می تواند برای برنامه های چند واحدی مفید باشد و می تواند به تصمیم گیری مشارکتی کمک کند زیرا از ذینفعان خواسته می شود نتایج برنامه را شناسایی و ارزش گذاری کنند.
6. تجزیه و تحلیل منابع بهره وری اساسی (تجزیه و تحلیل BER). تجزیه و تحلیل BER چارچوبی را برای ارزیابی برنامه های پیچیده با مقایسه تأثیر به منابع و ارائه دیدگاه نسبی در مورد عملکرد که در آن واحدهای مورد تجزیه و تحلیل در مقایسه با سایر واحدهای همسالان مورد قضاوت قرار می گیرند ، فراهم می کند. این رویکرد اطلاعات پیچیده را ساده می کند و به تنهایی نباید به آن اعتماد کرد. این باید در رابطه با داده های دیگر و هرگز به عنوان تنها رویکرد تحلیلی استفاده شود.
یک ارزیابی ممکن است از یک یا چند مورد از این روشها یا حتی ترکیبی از برخی جنبه های هر روش استفاده کند. برای شما مهم است که با ارزیاب خود مکالمه کنید در مورد آنچه امیدوار هستید که ارزیابی می تواند به دست آورد ، آنچه را که امیدوارید ممکن است کشف شود و آنچه را که قصد دارید با یافته ها انجام دهید ، داشته باشید. فقط در این صورت می توان یک ارزیاب بهترین رویکرد را برای ارزیابی انتخاب کرد تا به شما کمک کند درک کنید که آیا برنامه شما ارزش پول را ارائه می دهد یا خیر.
صرف نظر از اینکه یک ارزیاب چه روشی را برای ارزیابی ارزش پول انتخاب می کند، مهم است که از خود و مشتری خود سؤالات زیر را بپرسند: - ارزش چگونه اندازه گیری می شود؟
آیا شامل هزینه، کارایی و اثربخشی می شود؟
آیا شامل سهام می شود؟
-چه کسی تصمیم خواهد گرفت که چگونه ارزش را تعریف کند؟
- آیا ارزیابی ارزش یک برنامه مستقل را ارزیابی می کند یا تعدادی از پروژه ها را با هم مقایسه می کند؟
- آیا ارزیابی از نظر پولی اندازه گیری می شود یا اراده از معیار ارزشیابی استفاده می کند؟
- چگونه فرآیند ارزیابی مطمئن می شود که هزینه ها و منافع توافق شده و شفاف هستند؟
- آیا این روش ها به گونه ای مورد استفاده قرار خواهند گرفت که مشارکت ذینفعان و جامعه را در فرآیند ارزیابی ممکن سازد؟
نتیجه
برای هر یک از روش های ارزیابی ارزش برای پول، مزایا و محدودیت هایی وجود دارد. برای ارزیاب مهم است که طیف وسیعی از گزینه ها را برای تعیین اینکه آیا یک فعالیت ارزشی برای پول دارد در نظر بگیرد. آنها باید در مورد مزایا و محدودیت های هر رویکرد فکر کنند و اطمینان حاصل کنند که نکات کلیدی در طراحی ارزیابی که ممکن است مهم باشد گنجانده شده است. ممکن است لازم باشد ارزیاب در ارزیابی‌های پیچیده‌ای با این ماهیت، ورودی‌های خود را از سایر مشاوران متخصص دریافت کند.
این محتوای اصلی این وبلاگ نکات کلیدی ارائه شده در مقاله منتشر شده توسط BetterEvaluation را که توسط یک گروه کاری که از طریق انجمن ارزیابی استرالیا تشکیل شده است، خلاصه می کند.
