دلال

کارگزار تنظیم قراردادهایی برای اموالی است که در آن هیچ منفعت، تملک یا نگرانی شخصی ندارد. کارگزار یک واسطه یا مذاکره کننده در انعقاد هر نوع معامله است و به عنوان عامل برای طرفینی که مایل به خرید یا فروش سهام، اوراق قرضه، اموال واقعی یا شخصی، کالاها یا خدمات هستند عمل می کند. قوانین قابل اعمال برای نمایندگی عموماً با اکثر معاملات مربوط به کارگزاران مرتبط است. مشتری اصلی محسوب می شود و کارگزار به عنوان نماینده مشتری عمل می کند. قدرت یک نماینده عموماً فراتر از اختیارات یک کارگزار است. یک ویژگی متمایز بین یک نماینده و یک کارگزار این است که یک کارگزار به عنوان یک واسطه عمل می کند. هنگامی که یک دلال معامله ای را ترتیب می دهد، او نماینده هر دو طرف است.

برای اینکه مشخص شود فردی در معامله ای به عنوان دلال عمل می کند یا خیر، باید نوع خدماتی که انجام می شود بررسی شود.

انواع کارگزاران

کارگزاران انواع مختلفی دارند که هر کدام در انواع خاصی از معاملات معامله می کنند.

یک دلال برات در مورد خرید و فروش برات و سفته مذاکره می کند.

دلال تجاری یا کالایی به شخصی گفته می شود که با خریدار و فروشنده از طریق مذاکره در خرید و فروش کالا، بدون داشتن حضانت شخصی، با آنها همکاری می کند. او خدماتی را بر اساس کمیسیون به تولیدکنندگان به عنوان نماینده فروش محصول آنها ارائه می دهد. چنین دلالی هیچ کنترل یا مالکیتی بر محصولی که مستقیماً برای خریدار ارسال می شود، ندارد. او فقط به عنوان یک واسطه در تمام معاملات عمل می کند.

کارگزار بیمه به عنوان واسطه بین بیمه گر و بیمه شده عمل می کند و از نماینده بیمه متمایز می شود. در حالی که یک نماینده بیمه توسط یک شرکت بیمه خاص استخدام شده و نماینده آن است، کارگزار بیمه تنها نماینده بیمه شده است. یک نماینده بیمه تابع قوانین و مسئولیت های شرکت است، در حالی که وظیفه کارگزار بیمه تنها کمک به مشتری است. او هیچ تعهدی به هیچ شرکتی ندارد.

دلالان یا نمایندگان املاک و مستغلات برای انجام معاملات خرید و فروش، اجاره یا اجاره املاک و مستغلات بر اساس کمیسیون استخدام می شوند. همچنین می توانند در خرید و فروش زمین و اخذ وام مسکن برای دیگران مشارکت داشته باشند. آنها همچنین ممکن است به افرادی که مایل به خرید یا فروش املاک و مستغلات هستند، مشاوره و راهنمایی کنند.

کارگزاران سهام سهام را در شرکت ها خریداری و می فروشند و در سهام شرکت و سایر اوراق بهادار معامله می کنند. عملکردهای یک کارگزار به طور کلی گسترده تر از سایر کارگزاران است. به عنوان بیش از یک مذاکره کننده صرف ، او به نام خود خرید می کند و معمولاً قیمت خرید را می پردازد. یک کارگزار سهام غالباً مسئول مالکیت اوراق بهادار است که با او معامله می کند. برعکس ، یک کارگزار معمولی نه دارای عنوان و دارایی است که دارایی است که خریداری یا فروخته می شود. از آنجا که کارگزاران سهام در ظرفیت بیشتری خدمت می کنند ، مسئولیت های آنها نیز فراتر از کارگزاران معمولی است.

مقررات و رفتار تجارت

تجارت یا شغل یک کارگزار ممکن است توسط دولت تحت قدرت پلیس آن تنظیم شود. یک شرکت شهرداری این قدرت را دارد که در صورت صلاحیت انجام این کار توسط دولت ، کارگزارانی را که در مرزهای خود فعالیت می کنند ، تنظیم کنند.

برای اینکه یک کارگزار درگیر تجارت شود ، وی به طور کلی ملزم به دریافت مجوز و پرداخت هزینه است. کارگزارانی که بدون مجوز تجارت می کنند توسط مقامات مجوز دولتی می توانند جریمه شوند. در برخی ایالت ها غیرقانونی است که به غیر از یک کارگزار دارای مجوز برای خدمات مربوط به معاملات املاک و مستغلات پرداخت شود.

قوانینی وجود دارد که مالیات مجوز را به کارگزاران تحمیل می کند. به معنای چنین قوانینی ، هر فردی که مرتباً به عنوان یک میانه سر کار می کند یا معاملات تجاری را به نفع دیگران مذاکره می کند ، معمولاً یک کارگزار محسوب می شود. توسط یک دادگاه فدرال برگزار شده است که اساسنامه ای که کارگزاران را برای دریافت مجوز به دست می آورد ، فقط برای افرادی که مرتباً به عنوان کارگزاران شاغل بودند ، قابل اجرا بود. فردی که فقط از طریق ترتیب تنها چند فروش در کارگزاری درگیر می شود ، در نظر گرفته نمی شود که در تجارت کارگزاری مشغول کار باشد.

ابطال مجوز نگرانی های دولت در مورد کارگزاران فراتر از صدور مجوز اولیه برای ایجاد شرایط برای نگهداری مجوز است. دولت ممکن است ابطال یا تعلیق مجوزهای کارگزاران را به دلایل معقول فراهم کند.

قدرت ابطال مجوز ممکن است در یک کمیسیون خاص تعیین شده که در درجه اول برای شنیدن شکایات مربوط به اقدامات کلاهبرداری کارگزاران وجود دارد ، واگذار شود. چنین دادرسی معمولاً غیررسمی است و قوانین دادگاه فنی به طور کلی مشاهده نمی شود.

در طی دادرسی ، این کمیسیون با شواهدی در رابطه با رفتار کارگزار ارائه می شود و باید در نظر بگیرد که آیا چنین رفتاری ضمانت می کند که امتیاز را برای مشارکت آزادانه در تجارت انکار کند.

دلایل ابطال مجوز به طور کلی مبتنی بر کلاهبرداری ، ناسازگاری ، بی کفایتی یا ایمان بد در برخورد با مردم است. مجوز کارگزار املاک و مستغلات ممکن است به دلیل نادرست بودن استفاده شده برای تأثیر خرید یا فروش ، ابطال یا تعلیق شود. به طور کلی ، رفتار یک کارگزار در مذاکره در مورد معامله املاک و مستغلات به نمایندگی از مدیر وی ، مشمول تقلب و استانداردهای فریب خورده است ، برابر با کسانی که به مدیر اصلی وی تحمیل شده اند. توسط برخی دادگاه ها برگزار شده است که عدم موفقیت یک کارگزار در افشای حقایق مادی در دانش وی ، مسئولیت ایجاد خواهد کرد. به معنای کلاهبرداری ، بهانه دانش از طرف کارگزار ضمن اجرای معامله املاک و مستغلات است که در آن هیچ دانش در واقع وجود ندارد - برای مثال ، در حالی که یک کارگزار یک خانه را می فروشد ، اظهار می دارد که هیچ نقص پنهان در خانه وجود ندارد ، اگرچه اویا او در واقع نمی داند که آیا چنین نقص هایی وجود دارد یا خیر.

در صورت انجام وظایف به طور غیرقانونی ، مجوز کارگزار املاک و مستغلات ممکن است به حالت تعلیق درآمده یا ابطال شود. علاوه بر این ، اگر یک کارگزار مقصر تبعیض نژادی در فروش و اجاره ملک باشد ، مجوز کارگزار را می توان ابطال یا به حالت تعلیق درآورد.

کارگزاران سهام ممکن است در قبال فعالیت های غیر اخلاقی مختلف ، مانند Churning ، که تجارت غیر ضروری سهام برای به دست آوردن کمیسیون های اضافی است ، مسئولیت پذیر باشند. یک سازمان حفاظت از مصرف کننده ، شرکت حفاظت از سرمایه گذار اوراق بهادار (SIPC) ، توسط کنگره برای کمک به مشتریان در مورد نگرانی های اوراق بهادار که از تجارت خارج می شود ، تأسیس شده است.

مقررات دولت اوراق قرضه معمولاً مستلزم آن است كه كارگزاران ، به ویژه آنهایی كه در تجارت املاک و مستغلات مشغول به کار هستند ، برای اطمینان از عملکرد وفادار وظایف خود ، پیوندی را ارائه دهند. مسئولیت تضمین اطمینان از چنین اوراق قرضه فقط به معاملات مربوط به تجارت کارگزار گسترش می یابد و در نظر گرفته شده است که در اوراق قرضه گنجانده شود.

کمیسیون ها یک کارگزار معمولاً با پرداخت کمیسیون ، براساس بخشی از ارزش ملک در یک معامله خاص ، خدمات را جبران می کنند.

به طور کلی، کمیسیون زمانی به دست می آید که مذاکرات بین خریدار و فروشنده تکمیل شود و توافق حاصل شود. مرسوم است که کارگزار مقدار کمیسیون را از وجوه به دست آمده توسط خود برای مشتری کسر و ذخیره می کند. مبنای معمولی برای محاسبه درصد کارمزد، کل قیمت فروش هر چیزی است که فروخته می شود.

برای اینکه یک دلال حق کمیسیون داشته باشد، باید بیعی انجام شود که دلال برای آن استخدام شده باشد.

حق کارگزار بر کارمزد منوط به نهایی شدن معامله نیست مگر اینکه با کارگزار و مشتری وی توافق دیگری صورت گرفته باشد.

غرامت یک کارگزار بر اساس خرید مشتری است که مایل و قادر به خرید است. شرایط خاص معامله باید برای مشتری کارگزار رضایت بخش باشد. توانایی خریدار آینده نگر برای تامین وجوه مورد نیاز در زمان مناسب از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. کارگزاری که وظایف خود را به درستی انجام داده است نباید به دلیل کوتاهی طرفین در انجام معامله از حق کمیسیون محروم شود.

در صورت عدم وجود هرگونه توافقی برای استخدام توسط مشتری، کارگزار برای خدمات داوطلبانه غرامت دریافت نمی کند. به همین ترتیب، هنگامی که فروش توسط مالک پس از خاتمه رابطه دلال و مشتری انجام شود، غرامت به دلال تعلق نمی گیرد. یک نوع متداول فسخ، انقضای فهرست املاک و مستغلات است. این قاعده در مقابل پرداخت کارمزد مطلق است - صرف نظر از اینکه فروش به شخصی که کارگزار در ابتدا او را تولید کرده است یا خیر - به شرطی که به کارگزار فرصت کافی برای تکمیل معامله داده شود و این کار را انجام نداده باشد. هنگامی که یک کارگزار کمیسیون خود را به دست آورد، مشتری نمی تواند رابطه را خاتمه دهد و خودش معامله را تکمیل کند تا از پرداخت به کارگزار اجتناب کند.

هر گونه تقلب متقلبانه یا شواهدی مبنی بر سوء نیت از طرف کارگزار، حق او را برای دریافت کمیسیون از بین خواهد برد. سهل انگاری صرف در اجرای وظایف، در صورت عدم سوء نیت، به طور خودکار حق دلال را برای جبران خسارت از بین نمی برد.

نقش های آینده کارگزاران

فناوری عملاً بر نقش همه انواع کارگزاران تأثیر گذاشت. احتمالاً مهم‌ترین پیشرفت‌ها مربوط به ارتباطات بوده است، زیرا فناوری‌های جدید به کارگزاران این امکان را می‌دهد تا با مشتریان خود به روش‌های مختلف ارتباط برقرار کنند و در نتیجه توانایی کارگزاران برای تأمین منافع مشتریان خود را افزایش دهند. برخی از تغییرات روش‌های متفاوتی در ارتباطات روزمره بود، مانند استفاده متداول از دستگاه‌های پست الکترونیکی و فکس. افزایش استفاده از اینترنت در دهه 1990 نیز باعث ایجاد تعدادی از تغییرات شد، زیرا کارگزاران ثبت شده شروع به خدمت به عنوان نمایندگان خدمات مشتری آنلاین برای خریداران احتمالی کردند. مشکلات اقتصادی در اوایل دهه 2000، توسعه نقش کارگزار را کند کرد، اما با ادامه توسعه فناوری‌های جدید، انتظار می‌رفت که نقش کارگزار به تکامل خود ادامه دهد.

مطالب بیشتر

هازن، توماس لی. 2003. به طور خلاصه مقررات کارگزار-نمایندگی. سنت پل، مین.: غرب.

Waller, Mark L. 1999. انتخاب و کار با یک کارگزار. ایستگاه کالج: مرکز توسعه کشاورزی تگزاس.

ارجاعات متقابل

دایره المعارف حقوق آمریکا وست، ویرایش 2. حق چاپ 2008 The Gale Group, Inc. کلیه حقوق محفوظ است.

دلال

nبه طور کلی، شخصی که قراردادهایی را بین خریدار و فروشنده برای کمیسیون (درصدی از قیمت فروش) تنظیم می کند. اینها شامل دلالان املاک و مستغلات (که مسئولیت یک آژانس و نمایندگان فروش آن و همچنین رفتار خود او را بر عهده دارند)، کارگزاران بیمه (که بیش از یک شرکت را اداره می کنند به جای اینکه نماینده یک شرکت واحد باشند) و کارگزاران سهام کهرده بالای فروشندگان سهام و/یا اپراتورهای کارگزاری هستند. کارگزاران در زمینه های فنی تر (مانند بالا) توسط هر ایالت تنظیم و دارای مجوز هستند و وظیفه "امنیتی" دارند تا در جهت بهترین منافع مشتری عمل کنند. مصرف کنندگان باید بررسی کنند که آیا کارگزار بهترین منافع مشتری را نشان می دهد یا فقط می خواهد یک فروش انجام دهد."کارگزار پیاده" وام دهنده اقلامی است که برای امنیت ("هک شده") با نرخ های بالا باقی مانده اند.