انواع معاملات بازار سهام شامل عرضه اولیه سهام, عرضه بازار ثانویه, بازارهای ثانویه, قرار دادن خصوصی, و خرید مجدد سهام.
هدف یادگیری
تفاوت بین انواع مختلف معاملات بازار سهام
نکات کلیدی
- عرضه اولیه عمومی یا راه اندازی بازار سهام نوعی عرضه عمومی است که سهام سهام یک شرکت برای اولین بار در مبادله اوراق بهادار به عموم مردم فروخته می شود.
- پیشنهاد بازار ثانویه یک پیشنهاد ثبت شده از یک بلوک بزرگ از اوراق بهادار است که قبلا برای عموم صادر شده است.
- در بازار ثانویه, اوراق بهادار توسط فروخته شده و از یک سرمایه گذار و یا سفته بازان به دیگری منتقل. بنابراین مهم است که بازار ثانویه بسیار نقدینگی باقی بماند. جایگاه خصوصی (یا عرضه غیر دولتی) دور تامین مالی اوراق بهادار است که نه از طریق عرضه عمومی بلکه از طریق یک پیشنهاد خصوصی که بیشتر به تعداد کمی از سرمایه گذاران منتخب فروخته می شود.
- خرید مجدد سهام (یا بازخرید سهام) تملک مجدد توسط یک شرکت از سهام خود است.
شرایط
نهادی که اوراق بهادار تازه صادر شده را به بازار عرضه می کند
در ایالات متحده, صنعت مالی سازمان تنظیم مقررات, شرکت. یا فینرا یک شرکت خصوصی است که به عنوان یک سازمان خودتنظیمی عمل می کند. فینرا جانشین انجمن ملی اوراق بهادار نمایندگی مجاز و فروش است, شرکت. (ناسد). اگرچه گاهی اوقات به عنوان یک سازمان دولتی اشتباه گرفته می شود اما یک سازمان غیر دولتی است که مقررات مالی شرکت های کارگزاری عضو و بازارهای مبادله را انجام می دهد. سازمان دولتی که به عنوان تنظیم کننده نهایی صنعت اوراق بهادار از جمله فینرا عمل می کند کمیسیون بورس و اوراق بهادار است.
متن کامل
انواع معاملات بازار سهام
عرضه اولیه عمومی یا راه اندازی بازار سهام نوعی عرضه عمومی است که سهام سهام یک شرکت برای اولین بار در بورس اوراق بهادار به عموم مردم فروخته می شود. از طریق این فرایند, یک شرکت خصوصی تبدیل به یک شرکت دولتی. عرضه اولیه عمومی توسط شرکت ها برای افزایش سرمایه انبساط استفاده می شود, بصورت پول در اوردن سرمایه گذاری از سرمایه گذاران خصوصی اولیه, و تبدیل شدن به شرکت های تجاری عمومی.
شرکتی که سهام می فروشد هرگز ملزم به بازپرداخت سرمایه به سرمایه گذاران عمومی خود نیست. زمانی که سهام به صورت رایگان در بازار باز معامله می شود پول بین سرمایه گذاران عمومی عبور می کند.
هنگامی که یک شرکت اوراق بهادار خود را در بورس عمومی لیست می کند پول پرداخت شده توسط سرمایه گذار عمومی برای سهام تازه صادر شده مستقیما به شرکت (پیشنهاد اولیه) و همچنین به هر سرمایه گذار خصوصی اولیه که تصمیم به فروش تمام یا بخشی از دارایی های خود (پیشنهاد ثانویه) به عنوان بخشی از سهام بزرگتر می گیرد. بنابراین یک صندوق بین المللی پول اجازه می دهد تا یک شرکت به شیر را به یک استخر گسترده ای از سرمایه گذاران بالقوه خود را با سرمایه برای رشد بعدی, بازپرداخت بدهی, و یا سرمایه در گردش.
اگرچه ایپو مزایای بسیاری دارد اما معایب قابل توجهی نیز دارد. اصلی در میان این هزینه های مرتبط با روند هستند, و نیاز به افشای اطلاعات خاصی است که می تواند به رقبای اثبات مفید, و یا ایجاد مشکلات با فروشندگان. جزییات پیشنهاد پیشنهادی در قالب یک سند طولانی معروف به دفترچه در اختیار خریداران بالقوه قرار می گیرد.
اکثر شرکتهایی که این کار را انجام می دهند با کمک یک شرکت بانکی سرمایه گذاری که در ظرفیت یک بیمه کننده عمل می کند این کار را انجام می دهند. پذیره نویسان خدمات ارزشمندی را فراهم می کنند که شامل کمک در ارزیابی صحیح ارزش سهام (قیمت سهام) و ایجاد بازار عمومی برای سهام (فروش اولیه) است.
پیشنهاد بازار ثانویه
پیشنهاد بازار ثانویه به گفته سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی ایالات متحده (فینرا) یک پیشنهاد ثبت شده از یک بلوک بزرگ امنیتی است که قبلا برای عموم صادر شده است. بلوک های عرضه شده ممکن است توسط سرمایه گذاران یا موسسات بزرگ نگهداری شده باشد و عواید فروش به این دارندگان تعلق می گیرد نه شرکت صادر کننده. این نیز گاهی اوقات توزیع ثانویه نامیده می شود.
پیشنهاد ثانویه برای سهامداران موجود رقیق کننده نیست زیرا هیچ سهام جدیدی ایجاد نمی شود. عواید حاصل از فروش اوراق بهادار به هیچ وجه به نفع شرکت صادر کننده نیست. سهام پیشنهادی به صورت خصوصی توسط سهامداران شرکت صادر کننده نگهداری می شود که ممکن است مدیران یا سایر افراد داخلی (مانند سرمایه گذاران خطرپذیر) باشند که ممکن است به دنبال تنوع بخشیدن به دارایی های خود باشند. اما معمولا افزایش سهام موجود به موسسات بیشتری اجازه می دهد تا موقعیت های غیر پیش پا افتاده ای در شرکت صادر کننده داشته باشند که ممکن است به نفع نقدینگی معاملاتی سهام شرکت صادر کننده باشد.
معاملات در بازار ثانویه
پس از صدور اولیه, سرمایه گذاران می توانند از دیگر سرمایه گذاران در بازار ثانویه خرید. در بازار ثانویه, اوراق بهادار توسط فروخته شده و از یک سرمایه گذار و یا سفته بازان به دیگری منتقل. بنابراین مهم است که بازار ثانویه بسیار نقدینگی باشد. به عنوان یک قاعده کلی, بیشتر تعداد سرمایه گذاران که در یک بازار داده شرکت, و بیشتر تمرکز که بازار, بیشتر مایع بازار.
انجمن بازار سهام فیلیپین
قرار دادن خصوصی
قرار دادن خصوصی (یا عرضه غیر دولتی) یک دور مالی از اوراق بهادار است که نه از طریق عرضه عمومی بلکه از طریق یک پیشنهاد خصوصی به فروش می رسد که بیشتر به تعداد کمی از سرمایه گذاران منتخب است. "جایگاه خصوصی" معمولا به عرضه غیر دولتی سهام در یک شرکت دولتی اشاره دارد (البته هرگونه پیشنهاد سهام در یک شرکت خصوصی فقط یک پیشنهاد خصوصی است و می تواند باشد).
خرید مجدد سهام
خرید مجدد سهام (یا بازخرید سهام) تملک مجدد توسط یک شرکت از سهام خود است. در برخی از کشورها, از جمله ایالات متحده و انگلستان, یک شرکت می تواند سهام خود را با توزیع پول نقد به سهامداران موجود در ازای کسری از سهام برجسته این شرکت خرید مجدد; است که, پول نقد برای کاهش تعداد سهام برجسته رد و بدل. این شرکت یا سهام خریداری شده را بازنشسته می کند یا به عنوان سهام خزانه داری نگهداری می کند و برای انتشار مجدد در دسترس است.
شرکتهایی که سود میبرند معمولا دو کاربرد برای این سودها دارند. اولا بخشی از سود را می توان به صورت سود سهام یا خرید مجدد سهام بین سهامداران توزیع کرد. مابقی که سهام سهامدار نامیده می شود در داخل شرکت نگهداری می شود و برای سرمایه گذاری در اینده شرکت استفاده می شود. اگر شرکت ها بتوانند بیشتر سود انباشته خود را دوباره سرمایه گذاری کنند, سپس ممکن است این کار را انجام دهند. با این حال, گاهی اوقات شرکت ها ممکن است دریابید که برخی یا همه از سود انباشته خود را نمی توان سرمایه گذاری مجدد برای تولید بازده قابل قبول.
